Rok 2018 to przełom w strategii rozwoju elektromobilności w Polsce.  Wprowadzenie ustawy o elektromobilności i paliwach alternatywnych niewątpliwie ukierunkowuje rozwój transportu na kolejne dekady. Transformacja transportowa w najbliższych latach ma być realizowana w oparciu o pojazdy zasilane paliwami alternatywnymi, a w szczególności – energią elektryczną.

Jako priorytet elektromobilności został przyjęty cel w postaci rozwoju rynku pojazdów elektrycznych. Pod koniec 2018 r. Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej ogłosił program wsparcia działań niezbędnych do realizacji polityki elektromobilności przez jednostki samorządu terytorialnego.

Wdrażanie na skalę masową elektromobilności może przyczynić się do rozwoju gospodarczego kraju oraz poprawy jakości powietrza. Ma ku temu służyć m.in. możliwość utworzenia stref czystego transportu, w których mogą poruszać się tylko pojazdy napędzane paliwami alternatywnymi. Elektromobilność jest zagadnieniem interdyscyplinarnym i implikuje konieczność integracji sektora transportu z branżą przemysłową oraz rynkiem telekomunikacyjnym i teleinformatycznym.

Strategiczna decyzja o wdrażaniu elektromobilności ma także na celu wzrost bezpieczeństwa poprzez m.in. ograniczenie konieczności importu ropy. To kluczowe z punktu widzenia zapewnienia bezpieczeństwa energetycznego. W początkowym etapie rozwoju (tj. w latach 2018-2019) infrastruktura ładowania pojazdów elektrycznych ma być rozwijana na zasadach rynkowych z wykorzystaniem dofinansowania pochodzącego ze środków publicznych. W sytuacji, gdy na koniec tego okresu JST nie osiągnie wymaganej ustawowo liczby stacji ładowania, to gmina będzie zobligowana do opracowania planu rozwoju brakującej infrastruktury ładowania. Za jej budowę będzie odpowiadał OSD.

 

Przyjęta ustawa wprowadza minimalną liczbę punktów ładowania zainstalowanych do 2020 r.:

• 1 000 w gminach o liczbie mieszkańców wyższej niż  1 000 000,  w których  zostało  zarejestrowanych  co  najmniej 600 000 pojazdów samochodowych i na 1000 mieszkańców przypada co najmniej 700 pojazdów samochodowych;
• 210 – w gminach  o liczbie  mieszkańców  wyższej  niż  300 000,  w których  zostało  zarejestrowanych  co  najmniej 200 000 pojazdów samochodowych i na 1000 mieszkańców przypada co najmniej 500 pojazdów samochodowych;
• 100 – w gminach  o liczbie  mieszkańców  wyższej  niż  150 000,  w których  zostało  zarejestrowanych  co  najmniej 95 000 pojazdów samochodowych i na 1000 mieszkańców przypada co najmniej 400 pojazdów samochodowych;
• 60 – w gminach  o liczbie  mieszkańców  wyższej  niż  100 000,  w których  zostało  zarejestrowanych  co  najmniej 60 000 pojazdów samochodowych i na 1000 mieszkańców przypada co najmniej 400 pojazdów samochodowych;

Ponadto powinna zostać zwiększona liczba:

• pojazdów elektrycznych we flotach administracji państwowej o:
  • 10% od 1 stycznia 2020 r.,
  • 20% od dnia 1 stycznia 2023 r.
• pojazdów elektrycznych we flotach administracji samorządu terytorialnego o:
  • 10% od 1 stycznia 2020 r.,
• liczba autobusów zeroemisyjnych we flotach administracji samorządu terytorialnego o:
  • 5% od 1 stycznia 2021 r.,
  • 10% od 1 stycznia 2023 r.,
  • 20% od dnia 1 stycznia 2025 r.

Priorytety elektromobilności

 

Poprawa jakości powietrza

Niewątpliwie elektromobilność będzie jednym z ważniejszych rozwiązań mających na celu poprawę jakości powietrza.

Ograniczenie emisji z sektora transportu może pozwolić na poprawę jakości powietrza w aglomeracjach miejskich.

Wdrażanie rozwiązań transportowych opartych na paliwach alternatywnych to nowoczesne i długofalowe rozwiązania. Oprócz korzyści środowiskowych mogą przyczynić się do zwiększenia konkurencyjności ekonomicznej i zwiększenia bezpieczeństwa energetycznego.

Podsumowując, do głównych czynników sprzyjających rozwojowi elektromobilności należą m.in:

• wprowadzenie zerowej stawki akcyzy;
• podwyższenie kwoty amortyzacji dla tego typu pojazdów;
• zwolnienie z podatku od nieruchomości budowy punktów ładowania;
• udogodnienia dla kierowców (możliwość korzystania z buspasów i bezpłatnego parkowania w centrach miast);
• brak konieczności uzyskania koncesji na obrót energią elektryczną do ładowania pojazdów elektrycznych.